Contextuele Therapie

Zicht op de context

Vanaf het moment dat we in de buik van onze moeder komen tot aan het einde van ons leven staan we in relatie met de ander. Onze vroegste relaties, met onze ouders, grootouders en overige familie, vormen ons. Later komen hier vriendschap of liefdesrelaties bij die ook van invloed zijn op wie je bent of wil zijn.
Contextuele therapie is een activerende en helende therapie vorm. We kijken en bespreken je relaties, ook je relatie met jezelf.

Daarbij maken we gebruik van de dimensies zoals Nagy ze bedoelt heeft:
De feiten: wie ben je en waar kom je vandaan? Welke levensgebeurtenissen zijn van invloed geweest op jou, op je ouders of grootouders en overige familie?

De psychologie: hoe ben jij, je ouders, grootouders, overige familie, omgegaan met deze feiten?

De interactie: Hoe wordt er met elkaar omgegaan vanaf je vroegste jeugd tot aan nu?

De relationele ethiek: Deze dimensie is het kenmerkende van de contextuele benadering, binnen deze dimensie zal gewerkt worden in de therapie en zal verder in de therapie verduidelijkt worden. Een belangrijke pijler is de balans van geven en ontvangen in relaties.

Contextuele therapie is systemisch werk en ontwikkeld door professor, psychiater, Iván Böszörményi-Nagy en Barbara Krasner. Professor Nagy heeft een groot deel van zijn leven besteed aan het ontwikkelen van de contextuele benadering.  

Voor wie is contextuele therapie geschikt?
Voor mensen die het volgende ervaren en meemaken: depressies, relatieproblemen, verslavingen, (v)echtscheiding, burn out, familieproblemen, verlies en rouwverwerking, angststoornissen. 

Durf je het aan te gaan, om deze reis te ondernemen?